Rastafari ogólnie

Słowo Rastafari składa się z dwóch innych wyrazów ras - oznaczającego głowę oraz tafari - stworzyciela. Dla rasta Jah jest człowiekiem i w człowieku , człowiek i Jah są jednym Ja i Ja czyli I and I. Wszyscy Rasta są zjednoczeni z Jahwe w I and I i wszyscy są równi. Idziemy razem, nikt nie pozostaje w tyle. Jednak Ras Tafari jest Głową. Jest przywódcą. Bo on jest Najwyższym.

Ruch Rastafari dzieli się na trzy poszczególne części .Są nimi religia , wymiar społeczno-polityczny i kultura. Przynależność do ruchu Rasta określana jest nie na podstawie poglądów i opinii na jakiś temat, lecz wyznaczona przez owe trzy wymiary życia. Nie istnieje grupa formalna , wszyscy jej uczestnicy są powiązani wiarą w Jah (Dża - jedynego Boga -stworzyciela). Główny elementem religii jest wiara w walkę dobra ze złem (Zło symbolizuje Babilon, a dobro Syjon). Wiara w przyszłość w której Babilon upadnie i zwycięży Syjon - nastanie świat szczęścia, sprawiedliwości, wolności, tolerancji, pokoju, i miłości - Jeruzalem.

A przecież najważniejsza walka toczy się w tobie i nikt inny, tylko ty sam decydujesz, czy jesteś w Babilonie, czy już nie, czy wybierasz dobro, czy zło, czy służysz Jah, czy systemowi, który ci nie daje nic oprócz rozpaczy.

Wielu Rastamanów nie skupia się na wymiarze filozoficznym i religijnym, ale głównie na muzyce jaką jest reggae. Na pewno nie wszyscy wyznają tą samą religię - ale te religie muszą zawierać wyżej wymienione podstawowe prawdy - oparte głównie na Biblii. Dla Rastamanów ważna jest również kulura afrykańska i środowisko naturalne - ekologia, walka z zanieczyszczeniem (pollution), ratowanie naszej planety - Ziemi, większość z Rastamanów nie zabija zwierząt i jest wegetarianami. Swoją naturalność wyrażają też w ubiorze składającym się z naturalnych rzeczy - wzbudzając zdziwienie ludzi Babilonu.

Barwy

Najczęściej Rastafarianie w swoim ubiorze eksponują trzy kolory : zielony , żółty i czerwony. Nie są one używane tak po prostu. Mają określoną symbolikę. Tworzą one flagę Etiopii. Kolebkę Rastafarianizmu , w którym się narodził i rozkwitł. Poszczególne kolory symbolizują:

zielony - ziemia, ląd Afrykański ,którego spokój zniszczyła kolonizacja. Symbolizuje również kontynent, z którego wywodzą się pierwsi ludzie.
żółty - oznacza złoto zagarnięte przez kolonistów.
czerwony - krew która została przelana podczas walk z najeźdźcą.

Rozwój ruchu i związek z reggae...

Ruch RasTafari zaczął przybierać mistyczny wymiar - szczególnie w krajach ameryki łacińskiej oraz w basenie Morza Karaibskiego. W latach 40 na Jamajce zaczęli pojawiać się tzw. Rude Boys - mieszkańcy wsi, praktykujący Rastafarianie skuszeni możliwością szybkiego zarobku w stolicy - Kingston. Jednak ich marzenia szybko się rozwiały - tak szybki przyrost mieszkańców stolicy spowodował wielkie bezrobocie. Nowo przybyli zakładali slumsy na obrzeżach miasta - w ten sposób powstawały coraz to nowsze dzielnice biedy : Tivoli Gardens, Trench Town Rock, Ghost Town, Jones Town, Denham Town. Rude Boys postrzegani byli jako margines społeczny. Bezwzględna Policja szybko stała się ich wrogiem - niszczono uprawy ganji, zamykano nielegalne (a więc wszystkie) komuny.

W latach 70-tych wśród Rude Boysów dokonał się podział - prześladowania ze strony policji, komercjalizacja reggae skłoniły cześć z nich do zamieszkania na wzgórzach Blue Mountains. Tam uprawiali zioła, tworzyli swa własną muzykę grając na bębnach, modlili się. Poprzez muzykę reggae idea ta nabrała nowych wymiarów. Problemy społeczne i polityczne występowały coraz wyraźniej, jako tematy wielu pieśni, a muzycy reggae stawali się szamanami, komentatorami codzienności i prorokami. Do Europy idea Garveya przywędrowała wraz z muzyka Boba Marleya. Na szczególnie podatny grunt trafila w Zachodnich Niemczech oraz w Wielkiej Brytani - gdzie przebywało wielu emigrantów z Jamajki. Co ciekawe, znalazła ona zwolenników nie tylko wśród ciemnoskórych, lecz także wśród wielu białych. Rastafarianizm nie jest bowiem, jak się powszechnie uważa, dążeniem do wyzwolenia czarnych spod ucisku białych - powstał, by pomoc słabym , wykorzystywanym przez system ludziom - niezależnie od koloru skóry. W Stanach Zjednoczonych w ślady Garveya poszło wielu czarnoskórych - najbardziej znanym z nich był bez wątpienia pastor Martin Luther King - który swym słynnym kazaniem "Miałem sen..." kontynuował dzieło tego wybitnego Jamajczyka. Na północy King zyskał wielu zwolenników, przenikający tutaj z Karaibów Rastafariański sposób myślenia, spowodował początek nowej subkultury - Hippisów.

Dieta

I-Tal - dieta ma znaczenie religijne, niewielu Rastamanów wybiera taką dietę. Jest ona pełna wyrzeczeń. Nie wolno palić tytoniu, pić alkoholu, jeść mięsa (szczególnie świńskiego) ani używać wielu przypraw (np. soli). Dieta Rastamana ma być naturalna i czysta. Jednak dieta dotycząca mięsa jest różnie rozumiana przez Rastamanów i można wyróżnić:

Wegetarianie - większa część z rastafarian jest wegetarianami. Rasta jest człowiekiem nie pragnącym krwi, nie zabijającym zwierząt. Uważają iż współczesny człowiek jest na takim poziomie rozwoju technicznego, iż w zupełności może przeżyć bez mięsa.

Weganie - ci którzy uważają, że można spożywać wyłącznie to co wyrośnie w Ziemi. Produkty pochodzenia zwierzęcego dla tej grupy ludzi są nieczyste - zastępują podobnymi w smaku, konsystencji i przygotowania produktami pochodzenia roślinnego np: mleko sojowe, mleko kokosowe, kotlety sojowe.

Trzecią grupą - jest grupa, która spożywa mięso zwierzęce. Jednak nie jedzą zwierząt nieczystych, a prawie wszyscy nie jedzą wieprzowiny (tj. świni).